Bond คืออะไร พันธบัตร คืออะไร

เครื่องมือวิเคราะห์

1. 1. Yield Curv: กราฟนี้แสดงอัตราดอกเบี้ยของหนี้สินสำหรับช่วงเวลาต่าง ๆ เพื่อช่วยระบุแนวโน้มเศรษฐกิจและโอกาสในการลงทุน
   2. Credit Rating: หน่วยงานเช่น Moody’s, S&P, และ Fitch ให้เรตติ้งเครดิตในการประเมินความเสี่ยงของการผิดนัดชำระของตราสารหนี้
   3. เครื่องคิดเลขสำหรับพันธบัตร (Bond Calculators): เป็นซอฟต์แวร์ที่สามารถคำนวณตัวเลขที่เกี่ยวข้องกับพันธบัตร เช่น yield to maturity, current yield, และ duration
   4. การสร้างแบบจำลองทางการเงิน (Financial Modeling): ใช้แบบจำลองที่ซับซ้อนในการคาดการณ์กระแสเงินสดและการเปลี่ยนแปลงอัตราดอกเบี้ย โดยใช้เครื่องมือเช่น Microsoft Excel หรือซอฟต์แวร์ทางการเงินเฉพาะ
   5. แพลตฟอร์มวิเคราะห์ปริมาณ (Quantitative Analytics Platforms): เช่น Bloomberg หรือ Reuters ให้เครื่องมือวิเคราะห์ครบวงจรสำหรับตราสารหนี้และพันธบัตร

เครื่องมือการซื้อขาย

1. 1. แพลตฟอร์มการซื้อขายอิเล็กทรอนิกส์: พันธบัตรสามารถซื้อขายผ่านแพลตฟอร์มต่าง ๆ เช่น BrokerTec, Tradeweb และระบบการซื้อขายของ Bloomberg
   2. ระบบจัดการออร์เดอร์ (OMS): ช่วยในการติดตามออร์เดอร์ การขาย และการจัดสรรสินทรัพย์ในการจัดสรรพอร์ตโฟลิโอ

เครื่องมือจัดการความเสี่ยง

1. 1. ค่าความเสี่ยงตามมูลค่า (VaR): ใช้สถิติในการวัดและปริมาณซึ่งระดับของความเสี่ยงทางการเงินในผลัญญัติ์ในช่วงเวลาที่กำหนด
   2. สัญญาซื้อขายความเสี่ยงเครดิต (CDS): เป็นสัญญาอิ่มติเสมือนที่ช่วยลดความเสี่ยงจากการผิดนัดชำระของหนี้สิน
   3. ระบบจัดการสินทรัพย์และหนี้สิน (ALM Systems): ใช้จัดการความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการขาดสูบของเงินสดและการเปลี่ยนแปลงอัตราดอกเบี้ย

ตลาดหลัก

1. 1. การเสนอขายครั้งแรก: ในตลาดหลัก ตราสารหนี้จะออกให้แก่นักลงทุนโดยตรงโดยผู้ออก (ซึ่งอาจเป็นรัฐบาล บริษัท หรือหน่วยงานอื่น ๆ ) ซึ่งมักทำผ่านธนาคารเพื่อการลงทุนที่รับประกันการเสนอขาย
   2. การประมูล: สำหรับพันธบัตรรัฐบาลมักใช้ระบบการประมูล การประมูลมีหลายประเภท เช่น การประมูลแบบแข่งขัน การประมูลแบบไม่แข่งขัน หรือทั้งสองอย่างรวมกัน
   3. การรวมกลุ่ม: สำหรับประเด็นขององค์กรขนาดใหญ่ กลุ่มธนาคารเพื่อการลงทุนอาจจัดตั้งกลุ่มเพื่อกระจายพันธบัตรให้กับนักลงทุนหลายราย

ตลาดรอง

1. 1. การซื้อขายผ่านเคาน์เตอร์ (OTC): ตราสารหนี้ส่วนใหญ่มีการซื้อขายในตลาดที่มีการกระจายอำนาจตามตัวแทนจำหน่ายและซื้อขายผ่านเคาน์เตอร์ ต่างจากตลาดหุ้นตรงที่ตลาด OTC มีความเป็นทางการน้อยกว่าและไม่ได้รวมศูนย์ แต่ประกอบด้วยเครือข่ายตัวแทนจำหน่าย
   2. แพลตฟอร์มการซื้อขายทางอิเล็กทรอนิกส์: แพลตฟอร์มออนไลน์ต่างๆ เช่น Tradeweb, MarketAxess และ Bloomberg อำนวยความสะดวกในการซื้อขายพันธบัตรโดยการจับคู่ผู้ซื้อกับผู้ขาย
   3. โบรกเกอร์: ทั้งนักลงทุนรายย่อยและนักลงทุนสถาบันมักใช้โบรกเกอร์เพื่ออำนวยความสะดวกในการซื้อขายพันธบัตร โดยเฉพาะพันธบัตรที่มีสภาพคล่องน้อยหรือหายาก
   4. การแลกเปลี่ยน: พันธบัตรบางประเภท โดยเฉพาะพันธบัตรที่มีสภาพคล่องสูง ได้รับการจดทะเบียนและสามารถซื้อขายได้ในตลาดหลักทรัพย์

ผู้เข้าร่วม

1. 1. นักลงทุนรายย่อย: โดยทั่วไปแล้วนักลงทุนรายย่อยจะซื้อและขายพันธบัตรผ่านบัญชีนายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์ พวกเขาอาจมีสิทธิ์เข้าถึงพันธบัตรบางประเภทโดยขึ้นอยู่กับข้อเสนอของนายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์
   2. นักลงทุนสถาบัน: กองทุนรวม กองทุนบำเหน็จบำนาญ และนักลงทุนสถาบันรายใหญ่อื่นๆ เป็นผู้เล่นหลักในตลาดตราสารหนี้ พวกเขามักจะมีความสัมพันธ์โดยตรงกับผู้ค้าพันธบัตร
   3. ตัวแทนจำหน่าย: โดยทั่วไปคือธนาคารเพื่อการลงทุนหรือนายหน้า-ตัวแทนจำหน่ายเฉพาะทางที่ดูแลสินค้าคงคลังของพันธบัตร พวกเขาสร้างตลาดโดยการซื้อและขายจากบัญชีของตนเอง
   4. ธนาคารกลาง: ในกรณีของพันธบัตรรัฐบาล ธนาคารกลางเป็นผู้เล่นสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการดำเนินมาตรการนโยบายการเงิน

กลยุทธ์การซื้อขาย

1. 1. ซื้อและถือ: กลยุทธ์ระยะยาวที่นักลงทุนถือพันธบัตรจนครบกำหนด
   2. การซื้อขายที่ใช้งานอยู่: รวมกลยุทธ์ต่างๆ เช่น การซื้อขายแบบ Yield Curve การเก็งกำไรด้านเครดิต และการซื้อขายที่มีมูลค่าสัมพันธ์กัน
   3. การป้องกันความเสี่ยง: การใช้ตราสารอนุพันธ์ เช่น สัญญาแลกเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ยหรือสัญญาแลกเปลี่ยนเครดิตเพื่อลดความเสี่ยง
   4. การเก็งกำไร: การซื้อพันธบัตรโดยหวังว่าจะขายได้ในราคาที่สูงขึ้น โดยมักโดยการคาดเดาอย่างมีการศึกษาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของอัตราดอกเบี้ยหรือการเปลี่ยนแปลงอันดับเครดิต